Uchwycona w obiektywie

Orzesznica leszczynowa (Muscardinus avellanarius). Spotkanie tego zwierzęcia w warunkach naturalnych jest niezwykle trudne. W Nadleśnictwie Żednia udało to się jednemu z pracowników ZUL podczas wykonywania prac hodowlanych w leśnictwie Rudnica.

Orzesznica jest najmniejszym przedstawicielem popielicowatych w Europie. Długość jej ciała to około 6-9 cm, do tego dochodzi ogonek (ok. 5-8 cm). Ogon ten pozwala jej zachować równowagę podczas biegania i skakania po gałęziach roślin. Najczęściej mieszka w leśnym podszycie wśród krzewów (tj. leszczyna, bez czy głóg). Orzesznica buduje gniazda z liści, trawy i gałązek. Ciąża trwa około 4 tygodnie. W ciągu roku samica rodzi 2 mioty, w każdym od 1 do 7 młodych. Młode rodzą się ślepe, oczy otwierają dopiero po 18 dniach. Mlekiem matki żywią się przez miesiąc, a usamodzielniają się po 6 tygodniach. Żyją 3 – 4 lata. Dieta orzesznicy to przede wszystkim nasiona oraz owoce drzew i krzewów. Gatunek nie do końca jest wegetarianinem - uzupełnieniem diety może być dla niej pokarm pochodzenia zwierzęcego np. owady i ich larwy.

Orzesznica, podobnie jak inni przedstawiciele tej rodziny, tj. żołędnica (Eliomys quercinus), koszatka (Dryomys niteduld) i popielica (Glis glis), podlega w Polsce ochronie prawnej ze względu na rzadkość występowania. Wpisana jest także do Konwencji Berneńskiej (załącznik III) oraz do Dyrektywy Siedliskowej UE (załącznik IV). Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).

Jest to idealny przykład pokazujący, że przywracanie odpowiednich ekosystemów leśnych pozwala znacznie zwiększyć bioróżnorodność świata roślin i zwierząt.